Mensen die je bijblijven

Je herkent het vast wel, stiekem een 'favoriet' hebben. Een cliënt waar je mee werkt die iets in je raakt. Zo iemand die er voor kan zorgen dat een minne dag wat lichter kleurt en waar je verhalen over vertelt aan vrienden en familie.

Of je nu in de zorg werkt of bijvoorbeeld als leerkracht op een basisschool, als je met mensen werkt en voor ze open staat, zullen er een paar zijn die opvallen. Soms is het simpelweg gewoon zo dat je voor iemand meer geduld hebt dan voor een ander.

''Is dat erg?'' vraag ik me af. Wat je niet wilt, is een ander ermee tekort doen. Wel denk ik dat het iets heel natuurlijks is. De aard van het beestje. Vergelijk het met je familie en vrienden. Voor niet iedereen ren je even hard, je geeft wel om ze en je bent bereid iets voor ze te doen.

Verschillen zijn er nu eenmaal. Dus ook in je werk. Je bent wel de zorgprofessional waar dingen van worden verwacht. Het gaat er dus om hoe je er mee omgaat.

Zelf heb ik zeker ook een paar 'favorieten' (gehad). Deze cliënten zijn niet allemaal meer in behandeling of zelfs niet meer in leven. Op een bepaalde manier ben ik door ze geraakt en blijven ze af en toe in mijn gedachten voorbij komen. Een stukje gemis maar zeker ook een mooie en leerzame herinnering.

Wat ik er mee doe? Ik bouw binnenkort een kippenhok. En de namen van de dames die daarin gaan wonen, staan al vast.