Een wijde blik verruimt je denken

Ik las een verhaal van iemand over het thema energie. Hij vertelde over wat hij graag doet; sporten en daarin grenzen verleggen. Hoe klein die verschuiving soms ook is, daar gaat zijn energie van stromen. Het lokte bij mij een moment van reflectie uit, waarin ik me afvroeg wanneer ik voor het laatst gesport had... laat ik daar verder maar niet op in gaan.

Energie bij tanken

Gelukkig voel ik de energie op andere momenten in mijn leven voorbijfladderen, soms leeglopen en weer opbloeien. Bijvoorbeeld thuis waar ik mijn energie de laatste maanden voor een groot deel heb besteed aan het voorbereiden en uitvoeren van onze verhuizing (inmiddels trouwens met succes afgerond). Het plannen, klussen, de juiste dingen verzamelen, opruimen, inpakken en ondertussen mee in de waan van de dag, dat heeft me heel wat energie gekost. Ik merkte dat het daarna de hoogste tijd was om energie bij te tanken.

Frisse blik

Tegelijk gaat door zo'n verhuizing de energie noodgedwongen (anders) stromen. Ik kon niet meer gedachteloos en op routine handelen en moest nieuwe paden ontdekken. In letterlijke zin, de beste route naar school en werk, maar ook figuurlijk moesten we opnieuw uitvogelen hoe we onze spullen gebruiken en waar ze dan handig en mooi staan. Bekende en vertrouwde spullen die in een andere context een andere betekenis of waarde krijgen. Spullen die ik wel ken, maar met die frisse blik zie ik ze toch anders

In mijn werk merk ik dat een frisse blik ook de energie weer kan laten stromen. Begeleiders investeren energie in het contact met de cliënt. Het doel daarvan is een (vertrouwens)relatie op te bouwen waardoor je op een veilige manier mee mag kijken en denken in het leven van de ander. Om dat werkelijk te kunnen doen, zul je je als begeleider open moeten stellen voor het contact met de ander. Dat wil zeggen dat je onderdeel wordt van de interactie en ook van de patronen en gewoonten die daarin (bewust en onbewust) vorm krijgen. Je krijgt veel detail en ervaring mee in dat contact.

Inzoomen en uitzoomen

Ik zie het als één van mijn taken als gedragswetenschapper om samen met begeleiders, die in het contact met de cliënt ergens tegenaan lopen, uit te zoomen en van een afstandje te kijken naar wat er gebeurt. Wat is de context, met welke ogen kijk je naar gedrag of luister je naar woorden. Kan een ander of breder perspectief de ideeën of kansen in een ander licht zetten?! Waarbinnen de details en ervaringen hun eigen waarde toevoegen en dat samen verruimt de denkkracht. Als deze wisselwerking van inzoomen en uitzoomen goed werkt, dan stroomt het en geeft dat energie aan mijn werkdag.

Eline van Ingen Schenau,
Gedragswetenschapper bij Cosis vakgroep Wonen