Brugwachter Bernard

In het hele gebied rond Kiel-Windeweer en Annerveenschekanaal liggen niet minder dan 33 bruggen en 2 sluizen in de vaarten. Deze worden voor, met name, de pleziervaart bediend door een team van brugwachters. Een van hen is Bernard Bruinsma (56), een zeer sympathieke bewoner van Cosis woonlocatie Ferdinand Bol in Hoogezand. 

Pleziervaart

Midden in Kiel-Windeweer, aan de Dorpsstraat staat de keet van een groep brugwachters. Met z’n vieren zitten ze in het zonnetje te wachten op de eerste melding van boten die door de vaarten willen van Stadskanaal naar het Zuidlaardermeer of andersom. Deze dag zijn het er vier, maar tijdens de schoolvakanties, als de pleziervaart op zijn hoogte punt is, zijn ze met z’n zessen. Dat komt omdat de omgeving vol ligt met bruggen. Vanuit het centrale brugwachterspunt gaat iedereen met een scooter naar de brug die geopend moet worden, met de hand of machinaal.  

Tussen de mannen in de gele pakken zit Brugwachter Bernard. Hij heeft vandaag dienst. Hij ging vanmorgen vroeg al met zijn eigen scooter vanaf zijn appartement in Hoogezand naar de brugwachterskeet. Zijn collega’s zijn hem een beetje aan het plagen omdat hij een interview met foto’s heeft. Maar de kans is groot dat ze gewoon een beetje jaloers zijn. Bernard ken zijn collega’s goed en dient ze van verbaal repliek. Het is een weergave van veel respect voor elkaar.

Bruggendraaien

Bernard: ‘Als een boot door een brug wil komt er een melding binnen. Wij gaan dan naar die brug en zorgen ervoor dat die geopend wordt. Soms gaan we samen omdat de bruggen vlak achter elkaar liggen en er twee tegelijk open moeten. Op de scooter gaan we met de boten mee om ze door de lange vaarten te leiden. De meeste bruggen zijn met handbediening, maar er zijn ook een paar grotere bruggen met machinale bediening. Daar komt meer bij kijken omdat je dan eerst met slagbomen het verkeer moet tegenhouden. Laatst zei een chauffeur dat ik even moest wachten omdat hij erge haast had, maar ik was al begonnen. ‘Dan had je maar 10 minuten eerder van huis moeten gaan’, zei ik. Op drukke dagen komen we vaak niet eens aan een lunchpauze toe. Daarom nemen we meestal ons brood mee op de scooter en eten dat tijdens het bruggendraaien op.’

Leven gered

‘Ik doe dit werk al sinds 2006. Ik zag staan dat ze een brugwachter vroegen en dat leek me wel wat. Ik ben toen eerst met iemand van de provincie Groningen op pad geweest om te kijken of ik wel geschikt zou zijn voor die baan. Nou, dat was ik, dus werd ik aangenomen. En tot op de dag van vandaag vind ik het een prachtige baan. Ik heb leuke collega’s, het is belangrijk werk en je bent het grootste gedeelte van de dag buiten. Je hebt ook veel contact met de mensen op de boten. Ze zijn allemaal in een goed bui omdat ze vakantie hebben en omdat varen alleen maar langzaam kan. Geen stress dus. Ik heb ooit eens een Duitser uit het water gehaal die van zijn boot was gevallen. Ik ben op de boot gesprongen en heb hem een stok toegestoken. Zo kon hij uiteindelijk weer op de boot komen. Ik heb een cadeautje en 20 euro van de die mensen gekregen voor het redden van zijn leven. Ik heb van vroeger nog een diploma van reddend zwemmen. Dat kan goed van pas komen als er bijvoorbeeld een kind in het water terecht komt.’ 

Wichtigen Job

Aan het eind van het gesprek komt een collega binnen met de melding dat er boten aankomen vanaf Bareveld. Of Bernard naar de sluis in Annerveenschekanaal kan om daar de boten door te laten. Dan kan de fotograaf mooi mee om dat vast te leggen. En zo rijdt de schrijver dezes met een vaart van 30 kilometer achter de scooter van Brugwachter Bernard aan. Rustig laat Bernard zien hoe de sluis functioneert. Als de sluis volloopt doet Bernard de sluisdeuren open voor een Duitse dame op een plezierjacht. Met een mix van Duits, Nederlands en Gronings maakt hij op vriendelijke en rustige wijze de dame duidelijk dat ze aan moet meren aan de rechterkant. En natuurlijk helpt Bernard erbij. Het is prachtig om te zien hoe hij zelfstandig zijn werk vol zelfvertrouwen uitvoert. En dat is geen eenvoudig werk, er komt nogal wat bij kijken. De Duitse dame moet nog even geduld hebben, want er komen nog een paar boten vanuit de richting Stadskanaal aan. Dan zullen de collega’s zich weer aansluiten bij Bernard. Brugwachter Bernard mag trots zijn op zijn werk. Of zoals de Duitse dame het verwoordt: ‘Sie haben ein sehr wichtigen Job!’ Dat verstaat Bernard wel.